Preorder | Blue sea

- CUT -

"ยังไงเนี่ย จะเอาอะไรครับคนนี้" บลูหมุนตัวกลับมาหาเขาพร้อมกับจูบเบาๆที่ปลายคางมีเหรอที่บลูจะไม่รู้ว่าปุญณ์กำลังต้องการอะไร

ปุญณ์ตอบคำถามโดยการฝังจมูกลงที่ซอกคอขาว สูดกลิ่นหอมสะอาดเฉพาะตัวของบลูเข้าเต็มปอด 

ที่เขาบอกว่ากลิ่นกายของคนรักนั้นสามารถปลุกปั่นอารมณ์ได้เป็นอย่างดี ปุญณ์พิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วว่าจริง 

เขาคลอเคลียอยู่ข้างแก้มเนียนใสแกล้งให้เจ้าของมันใบหน้าขึ้นสีก่อนจะพาริมฝีปากหนาของตัวเองไปหาอวัยวะเดียวกันกับของบลู ริมฝีปากเล็กเผยอรับจูบของคนใจร้อนอย่างว่าง่าย 
ลีลาและรสจูบของปุญณ์ยังสามารถพาให้เขาเตลิดไปไกลได้เสมอมัวดื่มด่ำกับจูบรสหวานจนไม่ทันรู้ตัวเลยว่าตัวเองถูกปุญณ์อุ้มขึ้นมานั่งบนเคาร์เตอร์โดยมีร่างสูงแทรกตัวอยู่ระหว่างขาเล็กตั้งแต่ตอนไหน

"อื้อ" ทุบไหล่หนาเพื่อขออากาศหายใจ 

"ใจร้อน" บ่นออกมาเสียงเบา ปุญณ์ปล่อยให้คนตัวเล็กพักหายใจโดยที่หน้าผากของทั้งสองยังแนบกันอยู่ส่วนมือหนาก็เริ่มทำหน้าที่อย่างคุ้นเคย 
ส่งสัมผัสร้อนไปที่ต้นขาขาวที่เชิญชวนเขาตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้องน้ำ เนื้อตัวของคนตัวเล็กนั้นเนียนนุ่มและสู้มือเขาไปทุกสัดส่วน 
ปุญณ์บีบเค้นเพียงเบา ๆ ที่ต้นขาด้านในทำให้บลูผวากอดคอเขาเอาไว้แน่น มือร้อนขยับเข้าไปใต้บ็อกเซอร์ตัวเล็กที่ปกปิดแกนกายสีหวานเอาไว้

"ให้ปุญณ์ช่วยนะ" กระซิบแผ่วเบาที่ข้างหู แม้ไฟในห้องน้ำจะเป็นสีส้มนวลแต่ผิวขาวที่เริ่มขึ้นสีแดงเพราะแรงอารมณ์ก็ยังสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน นั่นยิ่งทำให้คน ๆ นี้ดูน่าแกล้งเข้าอีก

"อือ... " บลูมีแรงตอบเพียงแค่นั้นจริง ๆ เมื่อปุญณ์เริ่มขยับมืออย่างเชื่องช้า ค่อย ๆ พาอารมณ์ของบลูให้ไต่สูงขึ้น สูงขึ้น สูงขึ้น ... 

ปุญณ์ถอยใบหน้าออกมา เขาอยากมองเห็นใบหน้าของคนรักให้ชัด ๆ ดวงตาเล็กหวานฉ่ำไปด้วยน้ำสบเข้ากับเขาเพียงเวลาสั้น ๆ บลูก็อ้อนขอจูบจากปุญณ์อีกครั้งแม้ว่าจะปากจะทำหน้าที่ทาบทับริมฝีปากเล็กที่ตอนนี้เริ่มบวมช้ำจากการดูดดึงซึ่งกันและกันแต่มือหนาก็ยังทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดี

"ปุญณ์.. อื้อ ไม่ไหว" มือเล็กกำเสื้อเขาแน่นจนมันยับไปหมด 
ขยับมือขึ้นลงอีกไม่กี่ครั้งบลูก็ปล่อยความต้องการออกมาทั้งหมด ก่อนจะซบหน้าลงกับไหล่หนา 

...แต่นี่มันเพิ่งจะเริ่มต้น 

ปุญณ์อุ้มคนตัวเล็กที่กำลังหายใจหอบออกมาจากห้องน้ำ บลูก็ให้ความร่วมมืออย่างดีโดยการใช้ขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวร่างสูงเอาไว้แน่น คนตัวโตทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงโดยมีบลูนั่งคร่อมอยู่บนตัก บลูรู้ดีว่าคืนนี้มันจะไม่จบลงง่าย ๆ เขาใช้สองแขนคล้องคอปุญณ์เอาไว้และเริ่มต้นจูบกันอีกครั้ง จูบกันอยู่อย่างนั้นนานสองนาน มือหนาที่ไม่เคยปล่อยให้มันว่างกำลังบีบเค้นสะโพกสวยของคนบนตัก

“น่ารักจังครับ”ปุญณ์เอ่ยชมบลูที่ตอนนี้เปลือยเปล่าไปทั้งตัว บลูที่ได้ยินคำนี้จากปากคนรักอยู่บ่อย ๆ แต่ในตอนนี้กลับรู้สึกเขินไปหมด นี่มันบ้ามาก ๆ ปุญณ์ทำให้เขารู้ว่าไม่ได้พูดเพื่อเอาใจ แต่กำลังพูดเพราะว่าคิดแบบนั้นจริง ๆ

ริมฝีปากทั้งสองคนผละออกจากกันโดยที่ปลายจมูกยังคงคลอเคลียกันอยู่ จนสักพักปุญณ์ก็เริ่มหันวุ่นวายกับหัวไหล่ขาว ฟันคม ๆ ฝังลงบนผิวเนื้อเนียนจนบลูเผลอครางออกมาเบา ๆ ความรู้สึกมากมายที่ตีรวนอยู่ในช่องท้อง เริ่มพาอารมณ์ของคนตัวเล็กที่ปลดปล่อยออกไปแล้วให้เกิดขึ้นมาใหม่

“ฮื่ออ ปุญณ์อย่ากัด”

“ไม่ชอบเหรอคะ” ถามแต่ไม่ต้องการคำตอบ บลูบิดตัวอยู่บนตักแกร่งเพราะถูกอีกคนขบเม้มเข้าที่หน้าอก ตวัดลิ้นเลียจนเขารู้สึกเหมือนจะเป็นบ้า มืออุ่นร้อนที่สัมผัสไปทั่วย้อนกลับไปสัมผัสกับส่วนกลางของร่างกายเขาอีกครั้ง จนบลูต้องจับข้อมือหนาเอาไว้ก่อนที่ตัวเองจะทนไม่ไหวซะก่อน เก่งชะมัดเลยผู้ชายคนนี้

“ปุญณ์”

“ครับ”

ปุญณ์เข้าใจในความต้องการของอีกฝ่ายดี 
เขาพลิกร่างเล็กให้นอนลงบนเตียงและเริ่มกดจูบลงบนหน้าท้องขาวจนบลูร้องครางไม่เป็นภาษา 
ใช้ลิ้นไล้เลียเรื่อยลงมาที่ต้นขาขาว ขบเม้นเนื้ออ่อนด้านใน มันเสียวจนบลูแทบหนีบขาเข้ากัน 
นี่มันบ้ามาก ๆ บลูยันตัวขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้างผลักอกอีกฝ่ายเป็นสัญญาณให้ปุญณ์นอนลงแทน 

ปุญณ์มองการกระทำของคนตัวเล็กทีกำลังใช้ริมฝีปากสีสดครอบครองแกนกายของเขา 
วิธีและจังหวะลิ้นของบลูในคืนนี้กำลังทำให้เขาคลั่ง หลงรักไปหมดทุกฉากทุกตอนทุกการกระทำของคน ๆ นี้

.

.

“ปุญณ์..เข้ามา...”

ปุญณ์แทรกตัวเข้าไปได้เพียงครึ่งเดียวก็หยุดเพื่อนวดคลึงสะโพกนิ่มแล้วค่อย ๆ พาตัวเองเข้าไปจนสุดทางด้านหลังของคนตัวเล็กที่ซบหน้าลงกับหมอน 
เขาค่อย ๆ ขยับตัว กดจูบลงบนแผ่นหลังเนียนที่เริ่มชื้นไปด้วยเหงื่อ 
นี่มันบ้าอะไร แม้กระทั่งกลิ่นเหงื่อของบลูในตอนนี้เขาก็ยังรู้สึกหลงรัก

เสียงครางไม่ได้ศัพท์ของคนตัวเล็กดังขึ้นเป็นพัก ๆ เพราะจังหวะที่ปุญณ์เป็นคนควบคุมอยู่นั้นมันลึกล้ำและเร่งเร้าจนบลูแทบคลั่ง

 “อื้อ..อ๊ะ อ๊า..ฮึก”

“บลู..อื้มมม” และในที่สุดพายุและคลื่นลูกใหญ่ที่ถาโถมเข้ามาได้สงบลง ปุญณ์ทิ้งตัวซบใบหน้าลงกับหมอนหันไปจูบแก้มแดงของคนข้างกายที่นอนหอบหายใจหนักกว่าเขาเสียอีก

“รักคุณนะ” คว้าคนตัวเล็กเข้ามากอดเอาไว้อย่างที่เคยทำทุกคืน

“รักปุญณ์เหมือนกัน” บลูเองก็ขยับตัวเข้าหาความอบอุ่นที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้รับสิทธิเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว

---------------------------------------------------------------------------

แว้กกกกกกกกกกกก เขียนอยู่สองวัน มันเป็นยังไง ๆๆๆ 
 ไปบอกกันที่เดิมนะ 

-//////-