Preorder | BLUE so cute.

- CUT -

“แล้วใครให้ทนหล่ะ”

สิ้นประโยคนั้น ปุญณ์เลื่อนริมฝีปากเข้าหาริมฝีปากเล็กฉับพลันราวกับแม่เหล็กต่างขั้ว

ที่ถูกดูดดึงเข้าหากัน มันเนิบนาบล้ำลึกและเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ 

ผลัดกันป้อนความหวานให้กันอย่างไม่หยุดหย่อน

ปุญณ์รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนโลภ ตะกละตะกลาม

ที่ไม่ว่าจะดูดกินน้ำหวานจากปากนุ่มนิ่มของบลูเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ

ไม่รู้ว่าตอนไหนที่ผ้าห่มที่บลูใช้คลุมร่างกายได้กระจัดกระจายออกไป 

เหลือเพียงร่างขาวในชุดคลุมที่ไม่สามารถปกปิดอะไรได้อีกต่อไป

และเสื้อนอนของปุนที่สวมไว้ก็อันตรธานหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เหมือนกัน

“แฮ่ก.. ปุญณ์”

บลูร้องเรียกชื่อเขาด้วยใบหน้าขึ้นสี น่าสงสาร คงทั้งเหนื่อยทั้งเขิน น่ารักไปซะหมด

“ว่าไงครับ”

บลูไม่ตอบแต่กลับใช้มือเล็กดันตัวปุนออกเป็นสัญญานให้เขานอนลงแทน 

คนตัวเล็กปีนขึ้นมานั่งบนตัวเขาทั้งตัวเปลือยเปล่า

นั่งทับบนส่วนกลางกายที่กำลังแข็งขืนอยู่ใต้กางเกงชั้นใน 

จากการกระทำทั้งหมดฝนตอนนี้ปุญณ์รู้ว่าบลูต้องการที่จะเอาใจเขา

และมันเป็นการกระทำที่โคตรน่ารัก จะทำให้หลงไปถึงไหนกัน

“เก่งใหญ่แล้วคนนี้”

บลูขยับตัวลงพร้อมกับใช้มือเล็กดึงกางเกงนอนของปุญณ์ออก 

มือเล็กเล่นซุกซนอยู่ที่ความเป็นชายของเขาแล้วค่อยขยับขึ้นลงช้า ๆ 

แกล้งใช้นิ้วกดย้ำที่ส่วนปลายให้เขาร้อนใจเล่น

“อย่าแกล้งกันสิครับคนเก่ง”

ตาเล็กช้อนขึ้นสบตาในขณะที่ริมฝีปากสีสดของเจ้าตัวกำลังมอบสัมผัสอุ่นให้กับเขา 

บลูดูดกินเหมือนกับได้ไอติมรสชาติที่เจ้าตัวโปรดปราน เป็นปุญณ์ที่ทำได้เพียงขมกรามแน่น 

ยิ่งเห็นแบบนั้นบลูก็ยิ่งแกล้งเร่งจังหวะให้เขาส่งเสียงอื้ออึงออกมาให้ได้ 

ลิ้นเล็กหยอกเย้ากับเขาจนพอใจก็เคลื่นตัวกลับขึ้นมาป้อนจูบอย่างเอาอกเอาใจให้กันอีกครั้ง

“ชอบมั้ย”

ปุญณ์พลิกตัวบลูให้ลงไปอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง

“ปุญณ์รักบลูนะ รักมากจริง ๆ”

พรมจูบไปทั่วใบหน้าหวานอย่างรักใคร่  

ไม่รู้เลยว่าทำไมถึงได้หลงรักคน ๆ นี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

“บลูก็รักปุญณ์นะ รักแดดดี๊ที่สุดเลย”

เอาหล่ะ ขี้แกล้งที่หนึ่งเลยคนนี้ ซนมาก 

มาเรียกกันว่าแดดดี๊แบบนี้เนี่ยก็ไม่ต้องนอนกันแล้วคืนนี้

ริมฝีปากของทั้งคู่เลื่อนเข้าหากันอีกครั้ง 

คราวนี้มันร้องแรงกว่าเดิม ไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น

มือหนาของปุญณ์ไล่สัมผัสไปทั่วร่างกายของบลูอย่างรู้งาน 

รู้ว่าต้องสัมผัสตรงไหนถึงจะได้การตอบรับจากคนใต้ร่าง

บีบเค้นสะโพกมนที่อวบอิ่มเต็มมือขึ้นมาก 

ปากก็ยังคงคลอเคลียร์กันอยู่อย่างนั้น 

ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดกล่องบนหัวเตียง

...บลูสะดุ้งตัวเมื่อเจลเย็นๆกับนิ้วอุ่นกำลังรุกล้ำเข้ามาในร่างกายของตัวเอง 

จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสองและสามตามลำดับ 

ขยับเข้าออกเพื่อสร้างความคุ้นชินให้ก่อนที่เขาจะเข้าไปด้วยตัวเอง

“ปุญณ์.. เข้ามา”

ตาเล็กที่เยิ้มหวานไปด้วยแรงอารมณ์นั้น ทำให้สติที่เหลืออยู่น้อยนิดของปุณ์แทบขาดลงในทันที

ปุญณ์ค่อยๆพาตัวเองเข้าไปในช่องทางรักอย่างทะนุถนอมเท่าที่จะทำได้ 

บลูหลับตาแน่นใบหน้าเริ่มเหยเกเพราะความเจ็บปวด

จะกี่ครั้งบลูก็ไม่สามารถชินได้เลยกับขนาดของคนบนร่างที่กำลังรุกล้ำเข้ามาในร่างกายของเขา

“ไม่ไหว บอกปุนนะ”

“ไม่เป็นไร ต่อเลย”

ปุนกดริมฝีปากลงบนแผ่นอกขาวเข้าครอบครองเม็ดทับทิมสีสวยทั้งสองข้าง 

และพรมจูบสร้างรอยสีสดไว้ไปทั่ว เพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บปวดจากการขยับตัวของเขา

“อือ..อืม..”

“โอเคขึ้นมั้ย”

ขยับเข้าออกช้า ๆ พยายามที่จะไม่ทำรุนแรงกับบลู ไม่อยากทำให้เจ็บเลย

“อือ..แรงเลยก็ได้”

ให้ตาย เขาน่ะพยายามแล้วจริง ๆ นะ

แต่เพราะใครกันที่ทำลายความพยายามของเขาอยู่ทุกครั้งไป

“น่ารัก”

ปุญณ์โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูบลู และขบเม้มที่ติ่งหูอย่างหยอกล้อ

“ฮื่อออ”

“ปุญณ์.. อยากให้บลูอยู่ข้างบนมั้ย”

ไปโดนอะไรมา ทำไมคืนนี้ถึงได้เก่งกาจขนาดนี้

“หืม เอาใจใหญ่แล้ว”

“เอามั้ยคะแดดดี๊”

ไม่ต้องรอให้พูดซ้ำ ปุญณ์ถอนแกนกายออกแล้วพลิกให้บลูขึ้นมาคร่อมบนตัวเขาอีกครั้ง

บลูค่อยๆทิ้งตัวพาแกนกายเขาเข้าสู้ทางงรักอีกครั้ง หัวใจเขาเต้นแรงจนแทบบ้า

ร่างเล็กที่อยู่บนตัวขาตอนนี้ทั้งน่ารักแล้วก็โคตรจะเซ็กซี่สุด ๆ ไปเลย

ปุญณ์ใช้มือร้อนกอบกุมแกนกายของคนตัวเล็กที่ตอนนี้แข็งขืนอยากปลดปล่อยเต็มแก่ 

ขยับมือร้อนขึ้นลงบังคับการขยับสะโพกให้คนตัวเล็กที่ยังไม่ถนัดกับตำแหน่งนี้เท่าไหร่

ส่วนมืออีกข้างก็บีบนวดสะโพกมน เพื่อช่วยคลายความเจ็บปวดจากช่องทางด้านหลัง

บลูเริ่มเร่งจังหวะตามแรงมือที่เขาเป็นคนบังคับให้จนในที่สุดแกนกายเล็กก็ถึงจุดหมาย

พร้อมกับเขาที่ปล่อยรักออกมาในร่างของบลูเช่นกัน

คนตัวเล็กทิ้งตัวนอนลงบนอกของปุญณ์โดยที่ยังไม่ถอนร่างกายออกจากกัน

“ทำไมเอาใจเก่งจังคะ”

กอดคนที่นอนอยู่บนตัวอย่างหมดแรงไว้เต็มแขน 

ใช้มืออีกข้างลูบผมที่ปรกหน้าผากชื้นเหงื่อขึ้นให้

“อือ ก็ปุนเหนื่อย”

“น่ารักแบบนี้ทุกวันได้มั้ย”

“โลภ”

“ให้ทำไงคะ หม่ามี้น่ารัก”

จูบซับลงบนหน้าผากมนไปอีกทีอย่างเต็มรัก

“ฮื่อ เราจะไปล้างตัว”

ว่าแบบนั้นยกตัวเองขึ้นจากร่างหนา แต่ก็ต้องทิ้งตัวลงบนอกแกร่งอีกครั้ง

“ไม่ไหว”

“ฮ่า ๆๆ เดี๋ยวปุนพาไปเนอะ”

ใจจริงปุญณ์ไม่อยากให้คืนนี้จบลงแค่รอบเดียวหรอก 

แต่เห็นสีหน้าอิดโรยของคนรักแล้วเขาคงต้องถอยให้ก่อน

ยกให้เป็นความดีความชอบที่บลูเลยนะเอาใจเก่ง 

ก็แบบนี้จะไม่ให้เขาหลงได้ยังไง

ใครบอกว่าเขาหลงแฟน ก็ดูเอาเหอะ

ทนไหวก็ทนไป แต่ปุญณ์ไม่ทนแน่นอน

--------------------------------------------------------------------------------------

โว้ยยยยยยยยย ลูกช้านนนนนนนนนนนนนนนนนน

พี่ปุนเขาพยายามแล้วที่จะอ่อนโยน 

แต่ลูกเราเองค่ะ เป็นลูกเราเอง ;__;

เอ็นซีครั้งแรก มันก็เขินอยู่นะเว้ย

หวังว่าจะพอได้เนอะ จะพยายามกว่านี้ในอนาคตค่ะ

ส่วนตอนนี้ สุดแล้วจีง ๆ ฮรึก ;____;

ไปต่อกันที่จอยเล็กน้อย ทางนี้มีเรื่องจะคุยด้วยแหละ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เริ๊บบบ <3