tonight
-CUT-
:-)
___________________________
แหะ ๆ ไม่รู้จะจัดเรทยังไง เอาเป็นว่าไปคุยกันต่อที่จอยนะคะ
:~)
"เป็นอะไร" คนตัวสูงไม่ตอบทำเพียงกดจูบย้ำลงไปอีกครั้ง... พีดันร่างเล็กให้นอนลงแล้วโน้มใบหน้าตามลงมาไม่ห่างกดจูบย้ำ ๆ จนคนตัวเล็กเผยอปากอนุญาตให้ลิ้นของเขาเข้าไป ราวกับคนกระหายอยากพีกวาดต้อนลิ้นเล็กจนอีกฝ่ายต้องทุบที่หน้าอกเขาเบา ๆ เพื่อขออากาศหายใจ เว้นจังหวะให้พักเพียงครู่เดียว เป็นบีนเองที่ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาคล้องคอพีเอาไว้และเริ่มต้นจูบกันอีกครั้ง ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ดูดดึงกันและราวกับกำลังกินไอติมรสโปรด
"ทำไมวันนี้แปลกจัง" พีที่ผละออกให้บีนได้หายใจอีกครั้งเอ่ยถามคนที่นอนหอบหายใจอยู่ นี่ไม่ใช่จูบแรกแต่ทุกครั้งจะเป็นเขาที่เป็นฝ่ายนำ แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น จูบครั้งนี้มันร้อนแรงกว่าทุกครั้ง
"ชอบมั้ย" ถามมาได้ ไม่ชอบก็บ้าแล้ว พีกดจูบลงไปที่ปากเล็กที่ตอนนี้แดงช้ำจนน่าสงสาร แต่เห็นแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนปากเล็กนั่นกำลังเชิญชวนพีอยู่ และส่วนล่างที่เริ่มแข็งขืนจนมันเบียดกันอยู่ตอนนี้ทำให้บีนนึกไปถึงคำพูดของเพื่อน '...มึงเป็นแฟนไม่สนองละจะให้ใครสนอง'
พีผละจูบออกเมื่อรู้ตัวเองแล้วว่าถ้ายังจูบกันอยู่อย่างนี้เขาจะไม่สามารถห้ามตัวเองได้ ไหนจะฤทธิ์ของแอลกอล์ฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้สติสัมปชัญญะเขาไม่เต็มร้อยนี่อีก
"พี... ต้องการใช่มั้ย" พีสบตากับคนตัวเล็กที่นอนหน้าแดงอยู่ใต้ร่าง ใช่เขาต้องการและรู้ว่าบีนเองก็ไม่ต่างกัน ก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่ เลื่อนไปกระซิบข้างใบหูคนตัวเล็ก "ถ้าไม่พร้อม ผมจะไม่ทำครับ" พีเข้าใจและเขาจัดการตัวเองได้ แม้ความต้องการในตอนนี้จะอัดแน่นไปหมด
"แต่พีมีอารมณ์.." พูดอ้อมแอ้มออกไป รู้สึกเหมือนลิ้นเปลี้ยขึ้นมาเสียอย่างนั้น
"...บีนก็มี" ไม่พูดเปล่า ส่งมือหนาลงไปสัมผัสตัวเขาผ่านเนื้อผ้าบาง ๆ จนบีนส่งเสียงน่าอายออกมา เพียงแค่พีใช้นิ้วกดเบา ๆ ก็ทำเอาปั่นป่วนไปทั้งร่าง
"ฮื่อ... อย่าแกล้ง" ร้องขอคนขี้แกล้งโดยไม่รู้ตัวเลยว่ายิ่งขอร้องก็ยิ่งน่าแกล้งเข้าไปใหญ่
"ถ้าบอกให้หยุด ผมก็จะหยุด แต่ถ้าไม่.. จะไม่มีโอกาสเปลี่ยนใจแล้วนะครับ" กดจูบลงที่หน้าผากมนอย่างแสนเอ็นดู น่ารักจนอยากเก็บไว้กับตัวเองไม่ให้ใครเห็นทั้งนั้น
"เรา.. แค่ช่วยกันได้มั้ย" พีพลิกตัวนั่งพิงหัวเตียงแล้วยกบีนขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตักตัวเอง บีนกอดคอคนตัวสูงไว้แน่นนึกอายกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ แต่ตอนนี้ในหัวของเขากลับขาวโพลนเมื่อสัมผัสร้อนจากมือหนากดลงที่ส่วนปลายจนสะดุ้งกอดคออีกฝ่ายแน่นขึ้น
"กอดไว้แบบนี้จะช่วยกันได้ยังไง" กระซิบที่ใบหูที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงจัด บีนไม่กล้าสบตาอีกฝ่ายทั้งที่มือหนายังกอบกุมอยู่ไม่ห่างแน่ ๆ พีใช้มืออีกข้างดึงมือเล็กมาสัมผัสกับส่วนกลางของตัวเอง โดยที่คนตัวเล็กยังก้มหน้าไม่ยอมสบสายตาจนต้องเชยคางขึ้นมาป้อนจูบให้อีกครั้ง
"ทำเป็นใช่มั้ย" พีเริ่มขยับมือตัวเองช้า ๆ โดยที่บีนเองก็ทำตาม พีทำทุกอย่างชำนาญรู้จังหวะไปซะหมด อารมณ์ที่พลุ่งพล่านของทั้งสองคนนั้นทำให้เผลอส่งเสียงครางออกมาจนต้องใช้วิธีจูบเพื่อเก็บเสียงไม่ให้รบกวนห้องข้าง ๆ
"อืม... เด็กดี" เสียงครางของพีทำเอาบีนอ่อนไปทั้งตัวจากที่แทบจะทรงตัวไม่ไหวอยู่แล้ว การขยับมือเป็นไปตามการบังคับขอพี คนตัวเล็กทำตามแทบทุกจังหวะ ทั้งสองคนส่งลิ้นเข้าหากันเพื่อช่วยระบายอารมณ์ที่เริ่มไต่ขึ้นมาเรื่อย ๆ จนบางครั้งเผลอจิกเข้าที่ไหล่หนาอย่างแรง
"พี ... ไม่ไหว ..อื้อ" บีนกระตุกตัวเกร็งปลดปล่อยออกมาในที่สุด พีใช้มือรูดรั้งอีกสองสามครั้ง มือเล็กที่เกาะกุมอยู่ที่ส่วนกลางของพียังคงกอบกุมอยู่อย่างนั้นแม้วว่าตัวเองจะเสร็จก่อนแล้ว
"ไหวมั้ย" เสียงทุ้มถามขึ้นเมื่อเห็นว่าบีนซบหน้าลงหอบหายใจอยู่ที่บ่าของตัวเอง พอได้ยินแบบนั้นมือเล็กขยับรูดขึ้นลงแบบเดียวกับที่พีทำให้ตัวเองต่ออีกไม่นานคนตัวสูงก็ปลอดปล่อยออกมาเช่นกัน
"ขอบคุณนะ"
"ฮื่อ.. ขอบคุณทำไม ที่ผ่านมาอึดอัดมากใช่มั้ย" บีนกดจูบลงบนบ่าแกร่งอย่างเอาอกเอาใจ
"พีรอได้" เขารอได้จริง ๆ ถ้าอีกคนไม่พร้อม แน่นอนว่าเขาจะไม่ฝืน รู้ดีว่าอีกคนคงกลัว
"... ขอบคุณเหมือนกัน" พีกดจูบลงที่ปากอิ่มอีกครั้ง
"ไม่มีปัญหา ... แต่เร็วหน่อยก็ดีครับ"
:-)
___________________________
แหะ ๆ ไม่รู้จะจัดเรทยังไง เอาเป็นว่าไปคุยกันต่อที่จอยนะคะ
:~)
Comments
Post a Comment